မင္းရာဇာႀကီး

ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္၏ ၾသဇာကုိ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး ျဖန္႔က်က္ေပးႏုိင္သူျဖစ္သည္။ အေရွ႕ဘက္တြင္ မုတၱမပင္လယ္ေကြ႔၊ အေနာက္ဘက္တြင္ ဂဂၤါျမစ္၀ွမ္းကမ္းေျခ အထိပုိက္နက္ က်ယ္ျပန္႔ ခဲ့သည္။ ခမည္ေတာ္ မင္းဖေလာင္း၏ ထီးေမြကုိ ၁၅၉၃ ခုတြင္ ဆက္ခံသည္။ ၁၅၉၈ ခုတြင္ ေတာင္ငူက ပင့္ဖိတ္သျဖင့္ ဟံသာ၀တီကုိ သိမ္းပုိက္ခဲ့သည္။ သံလ်င္တြင္ အေစာင့္တပ္ခ်ထားခဲ့သည္။ အေနာက္မ်က္ ႏွာ၌ မဂုိတုိ႔ႏွင့္ ၿပိဳင္ဆုိင္ခဲ့ရသည္။ သီဟုိဠ္သုိ႔ သာသနာျပဳေစလြတ္ခဲ့သည္။ မဟာမုနိတြင္ ပဥၥင္းတစ္ေသာင္း ခံပြဲျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ကုသိုလ္ေတာ္မွာ ဘုရားေပၚျဖစ္သည္။ မင္းႀကီးသည္ ၁၆၁၂ တြင္ လြန္ေလသည္။ ဤမင္းလက္ထက္တြင္ စာဆုိစစ္သည္ ဥကၠာပ်ံသည္ ထင္ရွားသည္။