ရခိုင္ ဒဂၤါးျပား

ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္ က အဓိကထားျပီးေျပာခ်င္တာက ျမန္မာ (ပ်ဴ ) ဒဂၤါးေတြဟာ ရခိုင္ေတြကတဆင့္နည္းယူတယ္။ ရခိုင္ေတြက တစ္ခါ ဘဂၤလား ဒဂၤါး ေတြ ကမွ နည္းယူတယ္။ ဘဂၤလားေတြက နိေပါ ေတြဆီကနည္းယူတယ္။

အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ သမိုင္းပညာရွင္၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္ ေတြရဲ့ အယူအဆ ေတြႏွင့္ အေတာ္ၾကီးကြဲလြဲသြားပါျပီ။ ျမန္မာ သမိုင္းပညာရွင္၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္ တို႕ရဲ့ မွန္းဆခ်က္ ကေမ႓ာဒီးယား " ဖူနန္" မွာ ၃ ရာစုကတည္းက ဟိႏၵဴ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈအမွတ္ လကၡဏာေတြပါတဲ့ ဒဂၤါး သြင္းလုပ္သုံးစြဲေနပါျပီ ။

ခရစ္ႏွစ္ဦးကတည္းက " ဖူနန္" ကေန မဲနန္ျမစ္ ၊ သံလြင္ျမစ္၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ေတြကိုျဖတ္ျပီး ပ်ဴေတြရဲ့ျမိဳ႕ေတာ္ ဗိသဏိုး၊ သေရခတၱရာ ေတြကမွတဆင့္ ရခိုင္ ေဝသာလီ အထိေရာက္၊ ေနာက္ဆုံး အႏၵိယအထိ ေရာက္သြားတဲ့ ကုန္သြယ္လမ္းမၾကီးဟာ ျမန္မာ ေျမာက္ပိုင္းက " ပိုး " လမ္းႏွင့္အျပိဳင္ရွိခဲ့တာပါ။

ဒီလို လကၡဏာေတြပါတဲ့ ဒဂၤါး ေတြကိုလည္း ဒီလမ္းေတာက္ေလွ်ာက္ အေရအတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရတယ္။ ရခိုင္မွာအေစာဆုံး ေနထိုင္တဲ့လူေတြက တိဘက္ျမန္မာအႏြယ္ဝင္ေတြပါ။ အစကနဦးမွာ အႏၵိယ ေျမာက္ပိုင္း ဟိႏၵဴ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈကို ခံယူတယ္။ အထူးသျဖင့္ "သီဝ" (Shiva ) နတ္ကိုကိုးကြယ္တယ္။

မင္းေတြကိုယ္တိုင္က ကုလားဘြဲ႕ အမည္ " စႁႏၵ " ( Chandra ) ကိုႏွစ္သက္ခံယူတယ္။ မင္းတစ္ပါး နန္းတက္တိုင္း အဲဒိမင္းဘြဲ႕ အမည္ပါ ဒဂၤါး အသစ္သြင္းလုပ္ျပီး ေငြသားအျဖစ္ အသုံးျပဳေစပါတယ္။

အေစာဆုံး ဒဂၤါး လို႕ေျပာႏိုင္တာက " ေဒဝစႁႏၵ" ( ခရစ္ ၄၅၄-၄၇၆ ) ဒဂၤါး။
ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရတဲ့ မင္းဘြဲ႕ အမည္ပါ ဒဂၤါး ေတြက
နိတိစႁႏၵ ( ၅၂၀ - ၅၇၅ )
ဝိ႐ုစႁႏၵ ( ၅၇၅-၅၇၈ )
ပရိတိစႁႏၵ ( ၅၇၈-၅၉၀ )
ပတြိစႁႏၵ ( ၅၉၀-၅၉၇ )
ဒတိစႁႏၵ ( ၅၉၇-၆၀၀ )
ဓမဝိဇယ (၆၆၅-၇၀၁ )
ဓမစႁႏၵ ( ၇၀၄-၇၂၀) ဒဂၤါးျပားစာရင္း ကို ( ျမန္မာသမိုင္းပံု ၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း ) ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
( ရခိုင္ဒဂၤါးေတြ ကိုအရင္က ေတြ႕ဖူးေပမယ့္ စာဖတ္ မရေသးလို႕ မင္းဘြဲ႕အမည္မသိ )

ရခိုင္ေတြဟာ ၆ ရာစုႏွစ္ဦးေလာက္မွာ ဗုဒၶဘာသာကို ေျပာင္းလဲ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေနျပီ လို႕ပညာရွင္အမ်ားစုက ခန္႕မွန္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒဂၤါျပားေပၚမွာ ဒီလို ျဗာဟၼဏ အယူဝါဒဆိုင္ရာ မွတ္လကၡဏာေတြ ဘယ္မင္းဆက္၊ ဘယ္ရာစုမွာ စျပီး မပါေတာ့တာလဲဆိုေျပာဖို႕ ရာ ေစာေနပါေသးတယ္။

ကြၽန္ေတာ္စုေစာင္းထားတဲ့ အထဲက အေစာဆုံး ဒဂၤါျပားေတြေပၚမွာ ျဗာဟၼဏ အယူဝါဒဆိုင္ရာ မွတ္လကၡဏာေတြ မပါေတာ့တဲ့ ဒဂၤါျပားစာရင္းကိုၾကည့္ပါ။
မင္းဘြဲ႕အမည္ေတြကိုသာ ဒဂၤါျပားႏွင့္ အျပည့္ ေရးထိုးသြင္းလုပ္ေစတယ္လို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်ရပါမယ္။

စႏၵသူရိယ ( ၁၇၃၁- ၁၇၃၄ ) ဒဂၤါျပားေပၚမွာ ဘြဲ႕အရွည္ အရွင္ေရႊနန္းသခင္ စႏၵသူရိယ ရာဇာ ၁၀၉၃ လို႕ေတြ႕ရ။

နာရပဝါယ (၁၇၃၅-၁၇၃၆ ) ဒဂၤါျပားေပၚမွာ ဘြဲ႕အရွည္ အရွင္ေရႊနန္းသခင္ နာရပဝါယ ရာဇာ ၁၀၉၅ လို႕ေတြ႕ရ။

စႏၵဝိဇလ ( ၁၇၃၆ ) ဒဂၤါျပားေပၚမွာ ဘြဲ႕အရွည္ အရွင္ေရႊနန္းသခင္ စႏၵဝိဇလ ရာဇာ ၁၀၉၅ လို႕ေတြ႕ရ။

မဓရာဇ္ ( ၁၇၃၇-၁၇၄၂ ) ဒဂၤါျပားေပၚမွာ ဘြဲ႕အရွည္ အရွင္ေရႊနန္းသခင္ မဓရာဇ္ ရာဇာ ၁၀၉၉ လို႕ေတြ႕ရ။

၁၇၃၁ ထက္အေစာပိုင္း ကာလ ဒဂၤါျပားေတြအမ်ားၾကီးရွိေနပါတယ္။ ၁၇၄၂ ေနာက္ပိုင္း ဒဂၤါျပားေတြလည္းအမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္။

စာေတြဖတ္လို႕ရျပီမို႕ပံုေတြကို ေနာက္ပိုင္းမွာ စာႏွင့္တြဲျပီတင္ပါမယ္။ တခ်ိဳ႕ပံုေကာင္းေတြကို သက္ဆိုင္ရာ website / blog ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္စုေစာင္းထားသူေတြဆီက ေတာင္းေပမယ့္ အမ်ားစုက အေၾကာင္းမျပန္ပါ။

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အတုေတြျဖစ္ေနလို႕ စီစစ္ရပါအံုးမယ္။

ရခိုင္ ဒဂၤါျပားဟာ ရခိုင္ရာဇဝင္ႏွင့္ တြဲေနတဲ့ အေကာင္းဆုံးေခတ္ျပိဳင္ အေထာက္အထားမို႕ အင္မတန္ တန္ဖိုးၾကီးပါတယ္။ ေက်ာက္စာေတြ ေတြ႕ရေပမယ့္ အေရအတြက္နည္းေနပါေသးတယ္။ ရခိုင္ ဒဂၤါျပားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စ ၊ လယ္ ၊ ဆုံး သုံးပါးစလုံးေျပာဖို႕ရာ ျပည့္စံုတဲ့ သုေတသန အေထာက္အထားမရေသးပါ။

ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ့ ျမန္မာသမိုင္းပံု စာတမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာက ရခိုင္ေတြဟာ ဂုပၲ အကၡရာကို အသုံးျပဳျပီး သကတၱဘာသာ ႏွင့္စာေရးတယ္။ ရခိုင္ဒဂၤါးက ( နႏၵီ ) " ႏြား" အေပၚမွာေရးထားတဲ့စာဟာ သကၠတ ဂုပၲ အကၡရာ လို႕ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို သတိထားျပီး မမွန္ဘူးလို႕ ေျပာရပါမယ္။ ( နႏၵီ ) " ႏြား" အေပၚမွာေရးထားတဲ့စာဟာ ျဗဟၼဏီစာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီပိုစ္မွာ ေရးသားထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြရဲ့ အမွား ၊ အမွန္ ေတြအားလုံး ကြၽန္ေတာ္တာဝန္ယူပါတယ္။ ရခိုင္ ဒဂၤါျပားႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းရာ စုေစာင္းမႈဟာအခုမွ ဟိုတစ္စ ၊ ဒီတစ္စ သာ ရွိပါေသးတယ္။ ၾကိဳက္သလိုေဝဖန္ပါ၊ကဲ့ရဲ့ပါ၊ေထာက္ျပပါ။

http://ancientmyanmar.blogspot.com/2009/03/blog-post_9196.html