ရခုိင္ကုိ ေခၚသည့္အမည္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ေျမာက္ဦးပ်က္သုဥ္းၿပီးေနာက္ ရခုိင္ေျမာက္ ပုိင္းကုိ အဓိကေခၚခဲ့သည့္ အမည္ျဖစ္လာသည္။
ရခုိင္ရာဇာ၀င္အလုိ ဘီစီ ၃၃၂၅ မွ ေအဒီ ၃၂၇ အထိ ဓည၀တီၿမိဳ႕ေတာ္ ေကာင္းစားစဥ္ ကာလျဖစ္သည္။ အပုိင္း ၃ ပုိင္းရွိသည္။ ေ၀သာလီေခတ္က ဆက္ခံသည္။
ရခုိင္တုိ႔၏ ပထမဆံုးၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည္။ ကုလားတန္ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ ေျမာက္ဘက္အစတြင္ တည္ရွိသည္။ ယခုျမစ္၀ (ပင္လယ္၀) မွ ၇၅ မုိင္ ေ၀းသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္အေနာက္ဘက္ တြင္ ကပ္လ်က္ သရီေခ်ာင္းက စီးဆင္းသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ စက္၀ုိင္းပံုျဖစ္သည္။ အလယ္၌ နန္းေတာ္ကုန္း ႏွင့္ က်ဳံးတစ္ထပ္ရွိသည္။ နန္းေတာ္ ေျမာက္ဘက္တြင္ မဟာမုနိကုန္းေတာ္ရွိသည္။ ပထမ ၿမိဳ႕တည္မင္းမွာ မာရယု၊ ဒုတိယမွာ ကမၼရာဇာႏွင့္ တတိယမွာ စႏၵသူရိယမင္း (ယင္းတို႔ ႐ႈ)တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ ဘီစီ ၃၃၂၅ မွ ေအဒီ ၃၂၇ ထိ ေကာင္းစားခဲ့သည္။ နန္းလုအမတ္ ၇ ဦးအပါအ၀င္ မင္းေပါင္း ၁၁၄ မင္းစုိးစံခဲ့ၾကသည္။
ဓည၀တီ
Posted by
RDD (AASYC)
|
|
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment